U narodzin praarchitektury stoją zapewne motywacje podobne do tych, z których zrodziła się praliteratura. Obydwie sztuki powstały z potrzeby zrozumienia i oswojenia otaczającego świata. Budowla miała chronić przed siłami natury, niebezpieczeństwami czyhającymi ze strony dzikich zwierząt, agresją wrogich plemion. Budowniczy łagodził bojaźń i wyrażał potrzebę sensu za pomocą gałęzi, kamienia, gliny, natomiast pisarz - dzięki słowom i zdaniom opowieści. Jego dzieło ingerowało w fizyczną postać rzeczywistości. Pomnażało ją o twory kształtujące obraz przestrzeni, czyniąc ją bezpieczną (dom), metafizyczną (grób), sakralną (budowle kultu). Dzieło bajarza było zaś odbiciem wyobrażanej istoty świata, interpretacyjną opowieścią o zdarzeniach codzienności, rytmie egzystencji i natury oraz związanych z nimi rytuałów. Dzięki lekturze niniejszej książki czytelnik wejdzie w magiczną "przestrzeń", na której "wznoszą się" literackie i fograficzne odpowiedniki wielkich budowli świata zestawione tak, by "opowiedziały" o sztuce literackiej i architektonicz
UWAGI:
U dołu okł.: Reprodukcje dzieł malarskich, objaśnienia historyków sztuki, dzieła literackie, impresje autorskie, informacje o malarzach i pisarzach. Bibliogr. s. 528. Indeksy.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 7 dni
